مهربانی.بخش پنجم

سوره طور

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

1

وَالطُّورِ

قسم به کوه طور،

2

وَكِتَابٍ مَّسْطُورٍ

و قسم به کتاب، نوشته شده ،

3

فِي رَقٍّ مَّنشُورٍ

در صفحه ای گشاده ،

4

وَالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ

و قسم به بیت المعمور،

5

وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ

و قسم به این سقف بر افراشته ،

6

وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ

و قسم به، دریای مالامال ،

17

إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَعِيمٍ

پرهیزگاران در بهشتها و نعمتند

18

فَاكِهِينَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ

از آنچه پروردگارشان به آنها داده است شادمانند، و خدا آنها را از عذاب جهنم نگه داشته است

19

كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ

به پاداش کارهایی که کرده اید بخورید و بیاشامید گوارایتان باد

20

مُتَّكِئِينَ عَلَى سُرُرٍ مَّصْفُوفَةٍ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ

بر آن تختهای کنار هم چیده ، تکیه می زنند حوریان را همسرشان می، گردانیم

21

وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُم بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُم مِّنْ عَمَلِهِم مِّن شَيْءٍ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ

کسانی که خود ایمان آوردند و فرزندانشان در ایمان ، پیرویشان کردند فرزندانشان را به آنها ملحق می کنیم و از پاداش عملشان هیچ نمی کاهیم که هر کسی در گرو کار خویشتن است

22

وَأَمْدَدْنَاهُم بِفَاكِهَةٍ وَلَحْمٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ

و پیوسته از هر گونه که بخواهند، میوه و گوشت ، عطایشان می کنیم

23

يَتَنَازَعُونَ فِيهَا كَأْسًا لَّا لَغْوٌ فِيهَا وَلَا تَأْثِيمٌ

در آنجا جام می دهند و جام می ستانند، که در آن نه سخن بیهوده باشد و نه ارتکاب گناه

24

وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمَانٌ لَّهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَّكْنُونٌ

غلامانشان چون مروارید پنهان در صدف ، به گردشان می چرخند

25

وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءلُونَ

پرسش کنان روی به یکدیگر می کنند

49

وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ

و تسبیح گوی در پاره ای از شب و به هنگام ناپدید شدن ستارگان

سوره نجم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

10

فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى

و خدا به بنده خود هر چه باید وحی کند وحی کرد

14

عِندَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى

نزد سدره المنتهی ،

15

عِندَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَى

که آرامگاه بهشت نزد آن درخت است

16

إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشَى

وقتی که سدره را چیزی در خود می پوشید،

25

فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَى

هم آخرت و هم دنیا از آن خداست

39

وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى

و اینکه : برای مردم پاداشی جز آنچه خود کرده اند نیست ?

40

وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَى

و زودا که کوشش او در نظر آید

41

ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاء الْأَوْفَى

سپس به او پاداشی تمام دهند

42

وَأَنَّ إِلَى رَبِّكَ الْمُنتَهَى

و پایان راه همه ، پروردگار توست

43

وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَى

و اوست که می خنداند و می گریاند

48

وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَى وَأَقْنَى

و اوست که بی نیاز کند و روزی دهد

62

فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا

پس خدا را سجده کنید و او را بپرستید

سوره قمر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

22

وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ

و این قرآن را آسان ادا کردیم تا از آن پند گیرند آیا پند گیرنده ای هست ?

32

وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ

و این قرآن را آسان ادا کردیم تا از آن پند گیرند آیا پندگیرنده ای هست ?

35

نِعْمَةً مِّنْ عِندِنَا كَذَلِكَ نَجْزِي مَن شَكَرَ

نعمتی بود از جانب ما و آنان را که سپاس گویند چنین پاداش دهیم

40

وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ

و این قرآن را آسان ادا کردیم تا از آن پند گیرند آیا پند گیرنده ای هست ?

49

إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ

ما هر چیز را به اندازه آفریده ایم

54

إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ

پرهیزگاران در باغها و کنار جویبارانند

55

فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِيكٍ مُّقْتَدِرٍ

در جایگاهی پسندیده ، نزد فرمانرایی توانا

سوره الرحمن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

1

الرَّحْمَنُ

خدای رحمان ،

2

عَلَّمَ الْقُرْآنَ

قرآن را تعلیم داد

3

خَلَقَ الْإِنسَانَ

، انسان را بیافرید

4

عَلَّمَهُ الْبَيَانَ

به او گفتن آموخت

10

وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ

زمین را برای، مردم قرار داد

11

فِيهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ

در آن میوه هاست و نخلها، با خوشه هایی که در غلافند

12

وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّيْحَانُ

و دانه هایی که همراه با کاهند و نیز گیاهان خوشبو

46

وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ

هر کس را که از ایستادن به پیشگاه پروردگارش ترسیده باشد دو بهشت است

48

ذَوَاتَا أَفْنَانٍ

آن دو پر از درختانند

50

فِيهِمَا عَيْنَانِ تَجْرِيَانِ

در آن دو، دو چشمه جاری است

52

فِيهِمَا مِن كُلِّ فَاكِهَةٍ زَوْجَانِ

در آنجا از هر گونه میوه ای دو قسم هست

54

مُتَّكِئِينَ عَلَى فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَجَنَى الْجَنَّتَيْنِ دَانٍ

بر بسترهایی که آسترشان از استبرق است تکیه زده اند و میوه های آن دو بهشت در دسترسشان باشد

56

فِيهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ

در آنجاست زنانی که جز به شوهر خویش ننگرند، و پیش از بهشتیان هیچ آدمی و جنی به آنها دست نزده است

58

كَأَنَّهُنَّ الْيَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ

همانند یاقوت و مرجان

60

هَلْ جَزَاء الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ

آیا پاداش نیکی جز نیکی است ?

62

وَمِن دُونِهِمَا جَنَّتَانِ

و جز آنها دو بهشت دیگر است

64

مُدْهَامَّتَانِ

از شدت سبزی متمایل به سیاهی

66

فِيهِمَا عَيْنَانِ نَضَّاخَتَانِ

در آن دو، دو چشمه هموار جوشنده هست

68

فِيهِمَا فَاكِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ

در آن دو، میوه هست و نخل هست و انار هست

70

فِيهِنَّ خَيْرَاتٌ حِسَانٌ

در آنجا زنانی است نیک سیرت و زیبا روی

72

حُورٌ مَّقْصُورَاتٌ فِي الْخِيَامِ

حورانی مستور در خیمه ها

74

لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ

پیش از بهشتیان هیچ آدمی و جنی به آنها دست نزده است

76

مُتَّكِئِينَ عَلَى رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِيٍّ حِسَانٍ

بر بالشهای سبز و فرشهای نیکو تکیه می زنند

78

تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ

بزرگ است، نام پروردگار تو آن صاحب جلالت و اکرام

سوره واقعه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

8

فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ

یکی اهل سعادت، اهل سعادت چه حال دارند ?

10

وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ

سه دیگر، آنها که سبقت جسته بودند و اینک پیش افتاده اند

11

أُوْلَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ

اینان مقربانند،

12

فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ

در بهشتهای پر نعمت

15

عَلَى سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ

بر تختهایی مرصع ،

16

مُتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ

رو به روی هم بر آنها تکیه زده اند

17

يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ

پسرانی همواره جوان گردشان می چرخند،

18

بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ

با قدحها و ابریقها و، جامهایی از شرابی که در جویها جاری است

19

لَا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنزِفُونَ

از نوشیدنش نه سر درد گیرند و نه بیهوش شوند

20

وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ

و میوه هایی که خود بر می گزینند

21

وَلَحْمِ طَيْرٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ

و گوشت پرنده هر چه بخواهند

22

وَحُورٌ عِينٌ

و حوران درشت چشم ،

23

كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ

همانند مرواریدهایی در صدف

24

جَزَاء بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ

همه به پاداش کارهایی که می کرده اند

25

لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا

در آنجا نه سخن لغو شنوند و نه گناه آلود

26

إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا

جز یک سخن : سلام ، سلام

27

وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ

اما اصحاب سعادت ، اصحاب سعادت چه حال دارند ?

28

فِي سِدْرٍ مَّخْضُودٍ

در زیر درخت سدر بی، خار،

29

وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ

و درخت موزی که میوه اش بر یکدیگر چیده شده ،

30

وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ

و سایه ای دایم ،

31

وَمَاء مَّسْكُوبٍ

و آبی همواره جاری ،

32

وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ

و میوه ای بسیار،

33

لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ

که نه منقطع می گردد و نه کس را از آن بازدارند

34

وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ

و زنانی ارجمند

35

إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاء

آن زنان را ما بیافریدیم ، آفریدنی

36

فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا

و دوشیزگان ساختیم

37

عُرُبًا أَتْرَابًا

معشوق همسران خویشند،

38

لِّأَصْحَابِ الْيَمِينِ

برای اصحاب سعادت

74

فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ

به نام پروردگار بزرگ خود تسبیح گوی

75

فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ

پس سوگند به غروبگاه ستارگان

76

وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ

و این سوگندی است اگر بدانید بزرگ

77

إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ

هر آینه ، این قرآنی است گرامی قدر،

78

فِي كِتَابٍ مَّكْنُونٍ

در کتابی مکنون

79

لَّا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ

که جز، پاکان دست بر آن نزنند

80

تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ

نازل شده از جانب پروردگار جهانیان است

88

فَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ

، اما اگر از مقربان باشد،

89

فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّةُ نَعِيمٍ

برای اوست آسایش و روزی و بهشت پر نعمت

90

وَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ أَصْحَابِ الْيَمِينِ

و اما اگر از اصحاب سعادت باشد:

91

فَسَلَامٌ لَّكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ

پس تو را از اصحاب سعادت سلام است

96

فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ

پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی

سوره حديد

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (1) آنچه در آسمانها و زمين است براى خدا تسبيح مى‏گويند; و اوعزيز و حكيم است. (1) لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يُحْيِي وَيُمِيتُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (2) مالكيت (و حاكميت) آسمانها و زمين از آن اوست; زنده مى‏كندو مى‏ميراند; و او بر هر چيز توانا است! (2) هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (3)‏ اول و آخر و پيدا و پنهان اوست; و او به هر چيز داناست. (3) هُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّام ٍثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ يَعْلَمُ مَا يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَمَايَخْرُجُ مِنْهَا وَمَا يَنزِلُ مِنَ السَّمَاء وَمَا يَعْرُجُ فِيهَاوَهُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (4) او كسى است كه آسمانها و زمين را در شش روز ( شش دوران) آفريد; سپس بر تخت قدرت قرار گرفت (و به تدبير جهان پرداخت); آنچه را در زمين فرومى‏رود مى‏داند، و آنچه را از آن خارج مى‏شود و آنچه از آسمان نازل مى‏گردد و آنچه به آسمان بالا مى‏رود; و هر جا باشيد او با شما است، و خداوند نسبت به آنچه انجام مى‏دهيد بيناست! (4) لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الأمُورُ (5) مالكيت آسمانها و زمين از آن اوست; و همه كارها به سوى اوبازمى‏گردد. (5) يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَيُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَهُوَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (6) شب را در روز مى‏كند و روز را در شب; و او به آنچه در دلسينه‏ها وجود دارد داناست. (6) آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَأَنفِقُوا مِمَّا جَعَلَكُم مُّسْتَخْلَفِينَ فِيهِ فَالَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَأَنفَقُوا لَهُمْ أَجْرٌ كَبِيرٌ (7) به خدا و رسولش ايمان بياوريد و از آنچه شما را جانشين ونماينده (خود) در آن قرار داده انفاق كنيد; (زيرا) كسانى كه از شما ايمان بياورند وانفاق كنند، اجر بزرگى دارند! (7) وَمَا لَكُمْ لَاتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالرَّسُولُ يَدْعُوكُمْ لِتُؤْمِنُوا بِرَبِّكُمْ وَقَدْ أَخَذَ مِيثَاقَكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ (8) چرا به خدا ايمان نياوريد در حالى كه رسول (او) شما رامى‏خواند كه به پروردگارتان ايمان بياوريد، و از شما پيمان گرفته است (پيمانى ازطريق فطرت و خرد)، اگر آماده ايمان‏آوردنيد. (8) هُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ عَلَى عَبْدِهِ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ لِيُخْرجَكُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَإِنَّ اللَّهَ بِكُمْ لَرَؤُوفٌ رَّحِيمٌ (9) او كسى است كه آيات روشنى بر بنده‏اش ( محمد) نازل مى‏كندتا شما را از تاريكيها به سوى نور برد; و خداوند نسبت به شما مهربان و رحيم است. (9) وَمَا لَكُمْ أَلَّا تُنفِقُوافِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلِلَّهِ مِيرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَايَسْتَوِي مِنكُم مَّنْ أَنفَقَ مِن قَبْلِ الْفَتْحِ وَقَاتَلَ أُوْلَئِكَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِّنَ الَّذِينَ أَنفَقُوا مِن بَعْدُ وَقَاتَلُواوَكُلّاً وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَى وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (10) چرا در راه خدا انفاق نكنيد در حالى كه ميراث آسمانها وزمين همه از آن خداست (و كسى چيزى را با خود نمى‏برد)! كسانى كه قبل از پيروزى انفاق كردند و جنگيدند (با كسانى كه پس از پيروزى انفاق كردند) يكسان نيستند; آنهابلندمقام تر از كسانى هستند كه بعد از فتح انفاق نمودند و جهاد كردند; و خداوند به هر دو وعده نيك داده; و خدا به آنچه انجام مى‏دهيد آگاه است. (10) مَن ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضَاعِفَهُ لَهُ وَلَهُ أَجْرٌ كَرِيمٌ (11)‏ كيست كه به خدا وام نيكو دهد (و از اموالى كه به او ارزانى داشته انفاق كند) تا خداوند آن را براى او چندين برابر كند؟ و براى او پاداش پرارزشى است! (11) يَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ يَسْعَى نُورُهُم بَيْن َأَيْدِيهِمْ وَبِأَيْمَانِهِم بُشْرَاكُمُ الْيَوْمَ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُالْعَظِيمُ (12)(اين پاداش بزرگ) در روزى است كه مردان و زنان باايمان رامى‏نگرى كه نورشان پيش‏رو و در سمت راستشان بسرعت حركت مى‏كند (و به آنهامى‏گويند:) بشارت باد بر شما امروز به باغهايى از بهشت كه نهرها زير (درختان) آنجارى است; جاودانه درآن خواهيد ماند! و اين همان رستگارى بزرگ است! (12) يَوْمَ يَقُول ُالْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ لِلَّذِينَ آمَنُوا انظُرُون َانَقْتَبِسْ مِن نُّورِكُمْ قِيلَ ارْجِعُوا وَرَاءكُمْ فَالْتَمِسُوانُوراً فَضُرِبَ بَيْنَهُم بِسُورٍ لَّهُ بَابٌ بَاطِنُهُ فِيه ِالرَّحْمَةُ وَظَاهِرُهُ مِن قِبَلِهِ الْعَذَابُ (13) روزى كه مردان و زنان منافق به مؤمنان مى‏گويند: «نظرى به ما بيفكنيد تا از نور شما پرتوى برگيريم!» به آنها گفته مى‏شود: «به پشت سر خودبازگرديد و كسب نور كنيد!» در اين هنگام ديوارى ميان آنها زده مى‏شود كه درى دارد،درونش رحمت است و برونش عذاب! (13)اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (17) بدانيد خداوند زمين را بعد از مرگ آن زنده مى‏كند! ما آيات (خود) را براى شما بيان كرديم، شايد انديشه كنيد! (17) إِنَّ الْمُصَّدِّقِينَ وَالْمُصَّدِّقَاتِ وَأَقْرَضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً يُضَاعَفُ لَهُمْ وَلَهُمْ أَجْرٌ كَرِيمٌ (18)‏ مردان و زنان انفاق‏كننده، و آنها كه (از اين راه) به خدا «قرض الحسنه‏» دهند، (اين قرض الحسنه) براى آنان مضاعف مى‏شود و پاداش پرارزشى دارند! (18) وَالَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الصِّدِّيقُونَ وَالشُّهَدَاء عِندَ رَبِّهِمْ لَهُمْ أَجْرُهُمْ وَنُورُهُمْ وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ (19) كسانى كه به خدا و رسولانش ايمان آوردند، آنها صديقين وشهدا نزد پروردگارشانند; براى آنان است پاداش (اعمال)شان و نور (ايمان)شان; و كسانىكه كافر شدند و آيات ما را تكذيب كردند، آنها دوزخيانند. (19)سَابِقُواإِلَى مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا كَعَرْضِ السَّمَاءوَالْأَرْضِ أُعِدَّتْ لِلَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (21) به پيش تازيد براى رسيدن به مغفرت پروردگارتان و بهشتى كه پهنه آن مانند پهنه آسمان و زمين است و براى كسانى كه به خدا و رسولانش ايمان آورده‏اند; آماده شده است، اين فضل خداوند است كه به هر كس بخواهد مى‏دهد; و خداوندصاحب فضل‏عظيم است! (21)مَا أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي أَنفُسِكُمْ إِلَّافِي كِتَابٍ مِّن قَبْلِ أَن نَّبْرَأَهَا إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (22) هيچ مصيبتى (ناخواسته) در زمين و نه در وجود شما روى نمى‏دهد مگر اينكه همه آنها قبل از آنكه زمين را بيافرينيم در لوح محفوظ ثبت است; واين امر براى خدا آسان است! (22) لِكَيْلَا تَأْسَوْا عَلَى مَا فَاتَكُمْ وَلَا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاكُمْ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ (23) اين بخاطر آن است كه براى آنچه از دست داده‏ايد تاسف نخوريد، و به آنچه به شما داده است دلبسته و شادمان نباشيد; و خداوند هيچ متكبرفخرفروشى را دوست ندارد! (23)ثُمَّ قَفَّيْنَا عَلَى آثَارِهِم بِرُسُلِنَا وَقَفَّيْنَا بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَآتَيْنَاهُ الْإِنجِيلَ وَجَعَلْنَا فِي قُلُوب ِالَّذِينَ اتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَرَحْمَةً وَرَهْبَانِيَّةً ابْتَدَعُوهَا مَا كَتَبْنَاهَا عَلَيْهِمْ إِلَّا ابْتِغَاء رِضْوَانِ اللَّهِ فَمَارَعَوْهَا حَقَّ رِعَايَتِهَا فَآتَيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا مِنْهُم ْأَجْرَهُمْ وَكَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ (27) سپس در پى آنان‏رسولان ديگر خود را فرستاديم، و بعد ازآنان عيسى بن مريم را مبعوث كرديم و به او انجيل عطا كرديم، و در دل كسانى كه از اوپيروى كردند رافت و رحمت قرار داديم; و رهبانيتى را كه ابداع كرده بودند، ما برآنان مقرر نداشته بوديم; گرچه هدفشان جلب خشنودى خدا بود، ولى حق آن را رعايت نكردند; از اين‏رو ما به كسانى از آنها كه ايمان آوردند پاداششان را داديم; وبسيارى از آنها فاسقند! (27) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَآمِنُوا بِرَسُولِهِ يُؤْتِكُمْ كِفْلَيْنِ مِن رَّحْمَتِهِ وَيَجْعَل لَّكُمْ نُوراً تَمْشُونَ بِهِ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (28) اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! تقواى الهى پيشه كنيد و به رسولش ايمان بياوريد تا دو سهم از رحمتش به شما ببخشد و براى شما نورى قرار دهد كه با آن (در ميان مردم و در مسير زندگى خود) راه برويد و گناهان شما را ببخشد; وخداوند غفور و رحيم است. (28) لِئَلَّا يَعْلَمَ أَهْلُ الْكِتَابِ أَلَّا يَقْدِرُونَ عَلَى شَيْءٍمِّن فَضْلِ اللَّهِ وَأَنَّ الْفَضْلَ بِيَدِ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (29) تا اهل كتاب بدانند كه قادر بر چيزى از فضل خدا نيستند، وتمام فضل (و رحمت) به دست اوست، به هر كس بخواهد آن را مى‏بخشد; و خداوند داراى فضل عظيم است! (29)

سوره مجادله

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

1

قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِي تُجَادِلُكَ فِي زَوْجِهَا وَتَشْتَكِي إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ يَسْمَعُ تَحَاوُرَكُمَا إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ

خدا سخن زنی را که در باره شوهرش با تو، به مجادله آمده است و به خدا شکوه می کند، شنید و خدا گفت و گوی شما را می شنود، زیرا شنوا و بیناست

10

إِنَّمَا النَّجْوَى مِنَ الشَّيْطَانِ لِيَحْزُنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَيْسَ بِضَارِّهِمْ شَيْئًا إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ

هر آینه نجوا کردن کار شیطان است که می خواهد مؤمنان را محزون کند و، حال آنکه هیچ زیانی ، جز به فرمان خداوند، به آنها نمی رساند و مؤمنان باید که بر خدا توکل کنند

سوره حشر

 بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان 

سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (1) آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است، براى خدا تسبيح مى‏گويد; و او عزيز و حكيم است! (1)وَالَّذِينَ جَاؤُوا مِن بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلّاً لِّلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ (10) (همچنين) كسانى كه بعد از آنها ( بعد از مهاجران و انصار) آمدند و مى‏گويند: «پروردگارا! ما و برادرانمان را كه در ايمان بر ما پيشى گرفتند بيامرز، و در دلهايمان حسد و كينه‏اى نسبت به مؤمنان قرار مده! پروردگارا، تو مهربان و رحيمى!» (10)هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ (22) او خدايى است كه معبودى جز او نيست، داناى آشكار و نهان است، و او رحمان و رحيم است! (22) هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ (23) و خدايى است كه معبودى جز او نيست، حاكم و مالك اصلى اوست، از هر عيب منزه است، به كسى ستم نمى‏كند، امنيت بخش است، مراقب همه چيز است، قدرتمندى شكست‏ناپذير كه با اراده نافذ خود هر امرى را اصلاح مى‏كند، و شايسته عظمت است; خداوند منزه است از آنچه شريك براى او قرارمى‏دهند! (23) هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاء الْحُسْنَى يُسَبِّحُ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (24) او خداوندى است خالق، آفريننده‏اى بى‏سابقه، و صورتگرى (بى‏نظير); براى او نامهاى نيك است; آنچه در آسمانها و زمين است تسبيح او مى‏گويند; و او عزيز و حكيم است! (24)

سوره ممتحنه

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

عَسَى اللَّهُ أَن يَجْعَلَ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَ الَّذِينَ عَادَيْتُم مِّنْهُم مَّوَدَّةًوَاللَّهُ قَدِيرٌ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (7) اميد است خدا ميان شما و كسانى از مشركين كه با شما دشمنى كردند (از راه اسلام) پيوند محبت برقرار كند; خداوند تواناست و خداوند آمرزنده ومهربان است. (7) لَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُم مِّن دِيَارِكُمْ أَن تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُواإِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ (8) خدا شما را از نيكى كردن و رعايت عدالت نسبت به كسانى كه درراه دين با شما پيكار نكردند و از خانه و ديارتان بيرون نراندند نهى نمى‏كند; چراكه خداوند عدالت‏پيشگان را دوست دارد. (8)

سوره صف

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ(1) آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است همه تسبيح خدامى‏گويند; و او شكست ‏ناپذير و حكيم است! (1) إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفّاً كَأَنَّهُم بُنيَانٌ مَّرْصُوصٌ(4) خداوند كسانى را دوست مى‏دارد كه در راه او پيكار مى‏كنندگوئى بنايى آهنين‏اند! (4)تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم ْتَعْلَمُونَ(11) به خدا و رسولش ايمان بياوريد و با اموال و جانهايتان درراه خدا جهاد كنيد; اين براى شما (از هر چيز) بهتر است اگر بدانيد! (11) يَغْفِرْ لَكُم ْذُنُوبَكُمْ وَيُدْخِلْكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُوَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(12) (اگر چنين كنيد) گناهانتان را مى‏بخشد و شما را در باغهايى از بهشت داخل مى‏كند كه نهرها از زير درختانش جارى است و در مسكنهاى پاكيزه در بهشت جاويدان جاى مى‏دهد; و اين پيروزى عظيم است! (12)

سوره جمعه

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ(1) آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است همواره تسبيح خدامى‏گويند، خداوندى كه مالك و حاكم است و از هر عيب و نقصى مبرا، و عزيز و حكيم است! (1)ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ(4) اين فضل خداست كه به هر كس بخواهد (و شايسته بداند) مى‏بخشد; و خداوند صاحب فضل عظيم است! (4)يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نُودِي لِلصَّلَاةِ مِن يَوْمِ الْجُمُعَةِفَاسْعَوْا إِلَى ذِكْرِ اللَّهِ وَذَرُوا الْبَيْعَ ذَلِكُمْ خَيْرٌلَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ(9) اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! هنگامى كه براى نماز روز جمعه اذان گفته شود، به سوى ذكر خدا بشتابيد و خريد و فروش را رها كنيد كه اين براى شمابهتر است اگر مى‏دانستيد! (9)

سوره تغابن

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ(1) آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است براى خدا تسبيح مى‏گويند; مالكيت و حكومت از آن اوست و ستايش از آن او; و او بر همه چيز تواناست! (1) هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ فَمِنكُمْ كَافِرٌ وَمِنكُم مُّؤْمِنٌ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ(2) او كسى است كه شما را آفريد (و به شما آزادى و اختيار داد); گروهى از شما كافريد و گروهى مؤمن; و خداوند به آنچه انجام مى‏دهيد بيناست! (2) خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَصَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ(3) آسمانها و زمين را بحق آفريد; و شما را (در عالم جنين) تصوير كرد، تصويرى زيبا و دلپذير; و سرانجام (همه) بسوى اوست. (3) يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَيَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ(4) آنچه را در آسمانها و زمين است مى‏داند، و از آنچه پنهان ياآشكار مى‏كنيد با خبر است; و خداوند از آنچه در درون سينه‏هاست آگاه است. (4)فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِي أَنزَلْنَا وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ(8) حال كه چنين است، به خدا و رسول او و نورى كه نازل كرده‏ايم ايمان بياوريد; و بدانيد خدا به آنچه انجام مى‏دهيد آگاه است! (8) يَوْمَ يَجْمَعُكُمْ لِيَوْمِ الْجَمْعِ ذَلِكَ يَوْمُ التَّغَابُنِ وَمَن يُؤْمِن بِاللَّهِ وَيَعْمَلْ صَالِحاً يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئَات ِهِوَيُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَداً ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(9)‏ اين در زمانى خواهد بود كه همه شما را در روز اجتماع ( روزرستاخيز) گردآورى مى‏كند; آن روز روز تغابن است (روز احساس خسارت و پشيمانى)! و هركس به خدا ايمان بياورد و عمل صالح انجام دهد، گناهان او را مى‏بخشد و او را درباغهايى از بهشت كه نهرها از زير درختانش جارى است وارد مى‏كند، جاودانه در آن مى مانند; و اين پيروزى بزرگ است! (9)اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ(13) خداوند كسى است كه هيچ معبودى جز او نيست، و مؤمنان بايدفقط بر او توكل كنند! (13)فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَاسْمَعُوا وَأَطِيعُواوَأَنفِقُوا خَيْراً لِّأَنفُسِكُمْ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ(16) پس تا مى‏توانيد تقواى الهى پيشه كنيد و گوش دهيد و اطاعت نماييد و انفاق كنيد كه براى شما بهتر است; و كسانى كه از بخل و حرص خويشتن مصون بمانند رستگارانند! (16) إِن تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً يُضَاعِفْهُ لَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ شَكُورٌ حَلِيمٌ(17) اگر به خدا قرض‏الحسنه دهيد، آن را براى شما مضاعف مى‏سازدو شما را مى‏بخشد; و خداوند شكركننده و بردبار است! (17) عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ(18) او داناى پنهان و آشكار است; و او عزيز و حكيم است! (18)

سوره طلاق

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ وَمَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْراً (3) و او را از جايى كه گمان ندارد روزى مى‏دهد; و هر كس بر خداتوكل كند، كفايت امرش را مى‏كند; خداوند فرمان خود را به انجام مى‏رساند; و خدابراى هر چيزى اندازه‏اى قرار داده است! (3)رَّسُولاً يَتْلُو عَلَيْكُمْ آيَاتِ اللَّهِ مُبَيِّنَاتٍ لِّيُخْرِجَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَمَن يُؤْمِن بِاللَّهِ وَيَعْمَلْ صَالِحاً يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَداً قَدْأَحْسَنَ اللَّهُ لَهُ رِزْقاً (11) رسولى به سوى شما فرستاده كه آيات روشن خدا را بر شماتلاوت مى‏كند تا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‏اند، ازتاريكيها بسوى نور خارج سازد! و هر كس به خدا ايمان آورده و اعمال صالح انجام دهد،او را در باغهايى از بهشت وارد سازد كه از زير (درختانش) نهرها جارى است، جاودانه در آن مى‏مانند، و خداوند روزى نيكويى براى او قرار داده است! (11) اللَّه ُالَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُن َّيَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَيْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْماً (12) خداوند همان كسى است كه هفت آسمان را آفريد، و از زمين نيزهمانند آنها را; فرمان او در ميان آنها پيوسته فرود مى‏آيد تا بدانيد خداوند بر هرچيز تواناست و اينكه علم او به همه چيز احاطه دارد! (12)

سوره تحريم

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِي مَرْضَاتَ أَزْوَاجِكَ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ(1) اى پيامبر! چرا چيزى را كه خدا بر تو حلال كرده بخاطر جلب رضايت همسرانت بر خود حرام مى‏كنى؟! و خداوند آمرزنده و رحيم است. (1) قَدْ فَرَضَ اللَّهُ لَكُمْ تَحِلَّةَ أَيْمَانِكُمْ وَاللَّهُ مَوْلَاكُمْ وَهُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ(2) خداوند راه گشودن سوگندهايتان را (در اين گونه موارد) روشن ساخته; و خداوند مولاى شماست و او دانا و حكيم است. (2)يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَّصُوحاً عَسَى رَبُّكُمْ أَن يُكَفِّرَ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيُدْخِلَكُم ْجَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يَوْمَ لَا يُخْزِي اللَّه ُالنَّبِيَّ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ يَسْعَى بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَبِأَيْمَانِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَانُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ(8) اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد بسوى خدا توبه كنيد، توبه‏اى خالص; اميد است (با اين كار) پروردگارتان گناهانتان را ببخشد و شما را در باغهايى از بهشت كه نهرها از زير درختانش جارى است وارد كند، در آن روزى كه خداوند پيامبر وكسانى را كه با او ايمان آوردند خوار نمى‏كند; اين در حالى است كه نورشان پيشاپيش آنان و از سوى راستشان در حركت است، و مى‏گويند: «پروردگارا! نور ما را كامل كن وما را ببخش كه تو بر هر چيز توانائى!» (8)وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِّلَّذِينَ آمَنُوا اِمْرَأَةَ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِي عِندَكَ بَيْتاً فِي الْجَنَّةِ وَنَجِّنِي مِن فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ(11) و خداوند براى مؤمنان، به همسر فرعون مثل زده است، در آن هنگام كه گفت: «پروردگارا! خانه‏اى براى من نزد خودت در بهشت بساز، و مرا از فرعون و كار او نجات ده و مرا از گروه ستمگران رهايى بخش!» (11) وَمَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَافِيهِ مِن رُّوحِنَا وَصَدَّقَتْ بِكَلِمَاتِ رَبِّهَا وَكُتُبِهِ وَكَانَتْ مِنَ الْقَانِتِينَ(12) و همچنين به مريم دختر عمران كه دامان خود را پاك نگهداشت، و ما از روح خود در آن دميديم; او كلمات پروردگار و كتابهايش را تصديق كردو از مطيعان فرمان خدا بود! (12)

سوره ملك

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (1) پربركت و زوال‏ناپذير است كسى كه حكومت جهان هستى به دست اوست، و او بر هر چيز تواناست. (1) الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ (2) آن كس كه مرگ و حيات را آفريد تا شما را بيازمايد كه كداميك از شما بهتر عمل مى‏كنيد، و او شكست‏ناپذير و بخشنده است. (2) إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَيْبِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ (12)‏ (اما) كسانى كه از پروردگارشان در نهان مى‏ترسند، مسلماآمرزش و پاداش بزرگى دارند! (12)هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولاً فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِن رِّزْقِهِ وَإِلَيْهِ النُّشُورُ (15) او كسى است كه زمين را براى شما رام كرد، بر شانه‏هاى آنراه برويد و از روزيهاى خداوند بخوريد; و بازگشت و اجتماع همه به سوى اوست! (15)قُلْ هُوَ الَّذِي أَنشَأَكُمْ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِيلاً مَّا تَشْكُرُونَ(23) بگو: «او كسى است كه شما را آفريد و براى شما گوش و چشم وقلب قرار داد; اما كمتر سپاسگزارى مى‏كنيد!» (23)

سوره قلم

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ (2) كه به نعمت پروردگارت تو مجنون نيستى، (2) وَإِنَّ لَكَ لَأَجْراً غَيْرَ مَمْنُونٍ (3) و براى تو پاداشى عظيم و هميشگى است! (3) وَإِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ (4) و تو اخلاق عظيم و برجسته‏اى دارى! (4)قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ(28) يكى از آنها كه از همه عاقل تر بود گفت: «آيا به شما نگفتم چرا تسبيح خدا نمى‏گوييد؟! (28) قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ(29) گفتند: «منزه است پروردگار ما، مسلما ما ظالم بوديم!» (29)إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ(34) مسلما براى پرهيزگاران نزد پروردگارشان باغهاى پر نعمت بهشت است! (34) فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ(50) ولى پروردگارش او را برگزيد و از صالحان قرار داد! (50) وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ(52) در حالى كه اين (قرآن) جز مايه بيدارى براى جهانيان نيست! (52)

سوره حاقه

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَؤُوا كِتَابِيهْ(19) پس كسى كه نامه اعمالش را به دست راستش دهند (از شدت شادى و مباهات) فرياد مى‏زند كه: «(اى اهل محشر!) نامه اعمال مرا بگيريد و بخوانيد! (19) إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيهْ(20) من يقين داشتم كه (قيامتى در كار است و) به حساب اعمالم مى‏رسم!» (20) فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ(21) او در يك زندگى (كاملا) رضايتبخش قرار خواهد داشت، (21) فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ(22) در بهشتى عالى، (22) قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ(23) كه ميوه هايش در دسترس است! (23) كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئاً بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ(24)(و به آنان گفته مى‏شود:) بخوريد و بياشاميد گوارا دربرابر اعمالى كه در ايام گذشته انجام داديد! (24)وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ(51) و آن يقين خالص است! (51) فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ(52) حال كه چنين است به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى! (52)

سوره معارج

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

24

وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ

و، آنان که در اموالشان حقی است معین،

25

لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ

برای گدا و محروم

32

وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ

و کسانی که امانتها و، عهدهای خود را رعایت می کنند،

33

وَالَّذِينَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ

و کسانی که شهادت خویش به حق ادا می کنند،

34

وَالَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ

و کسانی که بر نمازهاشان مواظبت دارند،

35

أُوْلَئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ

اینان در بهشت، گرامی هستند

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: