بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ (1) كسانى كه كافر شدند و (مردم را) از راه خدا بازداشتند، (خداوند) اعمالشان رانابود مى‏كند! (1)

 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ (7) اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! اگر (آيين) خدا را يارى كنيد، شما را يارى مى‏كندو گامهايتان را استوار مى‏دارد. (7) 

فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنبِكَ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مُتَقَلَّبَكُمْ وَمَثْوَاكُمْ (19)‏ پس بدان كه معبودى جز «الله‏» نيست; و براى گناه خود و مردان و زنان باايمان استغفار كن! و خداوند محل حركت و قرارگاه شما را مى‏داند! (19)

فَكَيْفَ إِذَا تَوَفَّتْهُمْ الْمَلَائِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَهُمْ(27) حال آنها چگونه خواهد بود هنگامى كه فرشتگان (مرگ) بر صورت و پشت آنان مى‏زنند وجانشان را مى‏گيرند؟! (27) ذَلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ(28) اين بخاطر آن است كه آنها از آنچه خداوند را به خشم مى‏آورد پيروى كردند، و آنچه را موجب خشنودى اوست كراهت داشتند; از اين رو (خداوند) اعمالشان را نابود كرد! (28) 

وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ حَتَّى نَعْلَمَ الْمُجَاهِدِينَ مِنكُمْ وَالصَّابِرِينَ وَنَبْلُوَ أَخْبَارَكُمْ(31) ما همه شما را قطعا مى‏آزمائيم تا معلوم شود مجاهدان واقعى و صابران از ميان شماكيانند، و اخبار شما را بيازماييم! (31

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحاً مُّبِيناً (1) ما براى تو پيروزى آشكارى فراهم ساختيم!... (1) لِيَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِن ذَنبِكَ وَمَا تَأَخَّرَوَيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَيَهْدِيَكَ صِرَاطاً مُّسْتَقِيماً (2) تا خداوند گناهان گذشته و آينده‏اى را كه به تو نسبت مى‏دادند ببخشد (و حقانيت تو را ثابت نموده) و نعمتش را بر تو تمام كند و به راه راست هدايتت فرمايد; (2) وَيَنصُرَكَ اللَّهُ نَصْراً عَزِيزاً (3) و پيروزى شكست‏ناپذيرى نصيب تو كند. (3) هُوَ الَّذِي أَنزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لِيَزْدَادُوا إِيمَاناً مَّعَ إِيمَانِهِمْ وَلِلَّهِ جُنُودُالسَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيماً حَكِيماً (4) او كسى است كه آرامش را در دلهاى مؤمنان نازل كرد تا ايمانى بر ايمانشان بيفزايند; لشكريان آسمانها و زمين از آن خداست، و خداوند دانا و حكيم است. (4)

وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزاً حَكِيماً (7) لشكريان آسمانها و زمين تنها از آن خداست; و خداوند شكست‏ناپذير و حكيم است.! (7)    

 إِنَّ الَّذِينَ يُبَايِعُونَكَ إِنَّمَا يُبَايِعُونَ اللَّهَ يَدُاللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ فَمَن نَّكَثَ فَإِنَّمَا يَنكُثُ ُ عَلَى نَفْسِهِ وَمَنْ أَوْفَى بِمَا عَاهَدَ عَلَيْهُ اللَّهَ فَسَيُؤْتِيه ِأَجْراً عَظِيماً (10) كسانى كه با تو بيعت مى‏كنند (در حقيقت) تنها با خدا بيعت مى‏نمايند، و دست خدابالاى دست آنهاست; پس هر كس پيمان‏شكنى كند، تنها به زيان خود پيمان شكسته است; وآن كس كه نسبت به عهدى كه با خدا بسته وفا كند، بزودى پاداش عظيمى به او خواهد داد. (10)

وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يَغْفِرُ لِمَن يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَاءُ وَكَانَ اللَّهُ غَفُوراً رَّحِيماً(14) مالكيت و حاكميت آسمانها و زمين از آن خداست; هر كس را بخواهد (و شايسته بداند) مى‏بخشد، و هر كس را بخواهد مجازات مى‏كند; و خداوند آمرزنده و رحيم است. (14) 

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن جَاءكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَأٍفَتَبَيَّنُوا أَن تُصِيبُوا قَوْماً بِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَى مَافَعَلْتُمْ نَادِمِينَ (6) اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! اگر شخص فاسقى خبرى براى شما بياورد، درباره آن تحقيق كنيد، مبادا به گروهى از روى نادانى آسيب برسانيد و از كرده خود پشيمان شويد! (6)

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (10) مؤمنان برادر يكديگرند; پس دو برادر خود را صلح و آشتى دهيد و تقواى الهى پيشه كنيد، باشد كه مشمول رحمت او شويد! (10)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيراً مِّنَ الظَّنّ ِإِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا يَغْتَب بَّعْضُكُمبَعْضاً أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَن يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتاًفَكَرِهْتُمُوهُ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَّحِيمٌ (12) اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! از بسيارى از گمانها بپرهيزيد، چرا كه بعضى ازگمانها گناه است; و هرگز (در كار ديگران) تجسس نكنيد; و هيچ يك از شما ديگرى راغيبت نكند، آيا كسى از شما دوست دارد كه گوشت برادر مرده خود را بخورد؟! (به يقين) همه شما از اين امر كراهت داريد; تقواى الهى پيشه كنيد كه خداوند توبه‏پذير ومهربان است! (12)

 يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن ذَكَرٍ وَأُنثیَ وجَعَلْنَاكُمْ شُعُوباً وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُم ْعِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ (13) اى مردم! ما شما را از يك مرد و زن آفريديم و شما را تيره‏ها و قبيله‏ها قرارداديم تا يكديگر را بشناسيد; (اينها ملاك امتياز نيست،) گرامى‏ترين شما نزد خداوندبا تقواترين شماست; خداوند دانا و آگاه است! (13)

إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ(18) خداوند غيب آسمانها و زمين را مى‏داند و نسبت به آنچه انجام مى‏دهيد بيناست!» (18) 

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

ق وَالْقُرْآنِ الْمَجِيدِ(1) ق، سوگند به قرآن مجيد (كه قيامت و رستاخيز حق است)! (1)

وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ(16) ما انسان را آفريديم و وسوسه‏هاى نفس او را مى‏دانيم، و ما به او از رگ قلبش نزديكتريم! (16) 

إِذْ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيَانِ عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِيدٌ(17)(به خاطر بياوريد) هنگامى را كه دو فرشته راست و چپ كه ملازم انسانند اعمال اورا دريافت مى‏دارند; (17) مَا يَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ(18) انسان هيچ سخنى را بر زبان نمى‏آورد مگر اينكه همان دم، فرشته‏اى مراقب و آماده براى انجام ماموريت (و ضبط آن) است! (18) وَجَاءتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذَلِكَ مَا كُنتَ مِنْهُ تَحِيدُ(19) و سرانجام، سكرات (و بيخودى در آستانه) مرگ بحق فرامى‏رسد (و به انسان گفته مى‏شود:) اين همان چيزى است كه تو از آن مى‏گريختى! (19) وَنُفِخَ فِي الصُّورِ ذَلِكَ يَوْمُ الْوَعِيدِ(20) و در «صور» دميده مى‏شود; آن روز، روز تحقق وعده وحشتناك است! (20)

مَنْ خَشِيَ الرَّحْمَن بِالْغَيْبِ وَجَاء بِقَلْبٍ مُّنِيبٍ(33) آن كس كه از خداوند رحمان در نهان بترسد و با قلبى پرانابه در محضر او حاضر شود! (33) ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ذَلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ(34)(به آنان گفته مى‏شود:) بسلامت وارد بهشت شويد، امروز روز جاودانگى است! (34)

فَاصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ(39) در برابر آنچه آنها مى‏گويند شكيبا باش، و پيش از طلوع آفتاب و پيش از غروب تسبيح و حمد پروردگارت را بجا آور، (39) وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ(40) و در بخشى از شب او را تسبيح كن، و بعد از سجده‏ها! (40) وَاسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ(41) و گوش فرا ده و منتظر روزى باش كه منادى از مكانى نزديك ندا مى‏دهد، (41) يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ذَلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ(42) روزى كه همگان صيحه رستاخيز را بحق مى‏شنوند; آن روز، روز خروج (از قبرها) است! (42) إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَإِلَيْنَا الْمَصِيرُ(43) ماييم كه زنده مى‏كنيم و مى‏ميرانيم، و بازگشت تنها بسوى ماست! (43)

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَالذَّارِيَاتِ ذَرْواً (1) سوگند به بادهايى كه (ابرها را) به حركت درمى‏آورند، (1) فَالْحَامِلَاتِ وِقْراً (2) سوگند به آن ابرها كه بار سنگينى (از باران را) با خود حمل مى‏كنند، (2) فَالْجَارِيَاتِ يُسْراً (3) و سوگند به كشتيهايى كه به آسانى به حركت درمى‏آيند، (3) فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْراً (4) و سوگند به فرشتگانى كه كارها را تقسيم مى‏كنند، (4) إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ (5)(آرى سوگند به همه اينها) كه آنچه به شما وعده شده قطعا راست است; (5) وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ (6)‏ و بى‏شك (رستاخيز) و جزاى اعمال واقع‏شدنى است! (6)

قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ (10) كشته باد دروغگويان (و مرگ بر آنها)! (10)

وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّى حِينٍ (43) و نيز در سرگذشت قوم «ثمود» عبرتى است در آن هنگام كه به آنان گفته شد: «مدتى كوتاه بهره‏مند باشيد (و سپس منتظر عذاب)!» (43) فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ (44) آنها از فرمان پروردگارشان سرباز زدند، و صاعقه آنان را فراگرفت در حالى كه (خيره خيره) نگاه مى‏كردند (بى‏آنكه قدرت دفاع داشته باشند)! (44) فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ(45) چنان بر زمين افتادند كه توان برخاستن نداشتند و نتوانستند از كسى يارى طلبند! (45)

وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ(56) من جن و انس را نيافريدم جز براى اينكه عبادتم كنند (و از اين راه تكامل يابند وبه من نزديك شوند)! (56) 

إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ(58) خداوند روزى‏دهنده و صاحب قوت و قدرت است! (58)

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَالطُّورِ(1) سوگند به كوه طور، (1) وَكِتَابٍ مَّسْطُورٍ(2) و كتابى كه نوشته شده، (2) فِي رَقٍّ مَّنشُورٍ(3) در صفحه‏اى گسترده، (3)) وَالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ(4) و سوگند به «بيت المعمور»، (4) وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ(5) و سقف برافراشته، (5) وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ(6) و درياى مملو و برافروخته، (6) إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ(7) كه عذاب پروردگارت واقع مى‏شود، (7) مَا لَهُ مِن دَافِعٍ(8) و چيزى از آن مانع نخواهد بود! (8) يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاء مَوْراً(9)(اين عذاب الهى) در آن روزى است كه آسمان به شدت به حركت درمى‏آيد، (9) وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْراً(10) و كوه‏ها از جا كنده و متحرك مى‏شوند! (10) فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ(11) واى در آن روز بر تكذيب‏كنندگان، (11) 

أَمْ يُرِيدُونَ كَيْداً فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ(42) آيا مى‏خواهند نقشه شيطانى براى تو بكشند؟! ولى بدانند خودكافران در دام اين نقشه‏ها گرفتار مى‏شوند! (42)

وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ(48) در راه ابلاغ حكم پروردگارت صبر و استقامت كن، چرا كه تودر حفاظت كامل ما قرار دارى! و هنگامى كه برمى‏خيزى پروردگارت را تسبيح و حمد گوى! (48)) وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ(49)(همچنين) به هنگام شب او را تسبيح كن و به هنگام پشت كردن ستارگان (و طلوع صبح)! (49) 

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَى (25) در حالى كه آخرت و دنيا از آن خداست! (25)

وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئاًإِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاءُ وَيَرْضَى (26)‏ و چه بسيار فرشتگان آسمانها كه شفاعت آنها سودى نمى‏بخشدمگر پس از آنكه خدا براى هر كس بخواهد و راضى باشد اجازه (شفاعت) دهد! (26)

لَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى (38) كه هيچ كس بار گناه ديگرى را بر دوش نمى‏گيرد، (38) وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى (39) و اينكه براى انسان بهره‏اى جز سعى و كوشش او نيست، (39)

وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَى (43) و اينكه اوست كه خنداند و گرياند، (43) وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا (44)‏ و اوست كه ميراند و زنده كرد، (44) 

فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا(62) .‏ همه براى خدا سجده كنيد و او را بپرستيد! (62)

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

 وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(17) ما قرآن را براى تذكر آسان ساختيم; آيا كسى هست كه متذكرشود؟! (17)

وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(22) ما قرآن را براى تذكر آسان ساختيم; آيا كسى هست كه متذكرشود! (22)

 وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(32) ما قرآن را براى يادآورى آسان ساختيم; آيا كسى هست كه متذكر شود؟! (32)

وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(40) ما قرآن را براى يادآورى آسان ساختيم; آيا كسى هست كه متذكر شود؟! (40)

 كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذْنَاهُمْ أَخْذَ عَزِيزٍ مُّقْتَدِرٍ(42) اما آنها همه آيات ما را تكذيب كردند، و ما آنها را گرفتيم و مجازات كرديم، گرفتن شخصى قدرتمند و توانا! (42)

 إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ(49)‏ البته ما هر چيز را به اندازه آفريديم! (49) وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ(50) و فرمان ما يك امر بيش نيست، همچون يك چشم بر هم زدن! (50) 

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

الرَّحْمَنُ (1) خداوند رحمان، (1) عَلَّمَ الْقُرْآنَ (2) قرآن را تعليم فرمود، (2)

 فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (13) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‏كنيد (شما اى گروه جن و انس)؟! (13)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (16)‏ پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (16) 

رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ (17) او پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است! (17) فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (18) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (18)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (21) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (21)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (23) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (23)

 فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (25) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (25)

كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ (26) همه كسانى كه روى آن ( زمين) هستند فانى مى‏شوند، (26)

وَيَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ (27) و تنها ذات ذوالجلال و گرامى پروردگارت باقى مى‏ماند! (27) فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (28) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (28)

 فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (30) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (30)

 فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (32) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (32)

 فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (34) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (34)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (36) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (36) 

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(38) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (38)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(40)‏ پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (40) يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيمَاهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِي وَالْأَقْدَامِ(41) مجرمان از چهره‏هايشان شناخته مى‏شوند; و آنگاه آنها را ازموهاى پيش سر، و پاهايشان مى‏گيرند (و به دوزخ مى‏افكنند)! (41) فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(42) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (42) 

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(45) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (45)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(47) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (47)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(49) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (49) 

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(51) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (51)

 فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(53) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (53)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(55) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (55)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(57) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (57)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(59) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (59) 

هَلْ جَزَاء الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ(60) آيا جزاى نيكى جز نيكى است؟! (60) فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(61) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (61)

 فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(63) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (63) 

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(65) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (65)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(67)‏ پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (67)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(69) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (69)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(71) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (71) 

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(73) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (73)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(75) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (75) 

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ(77) پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (77) تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ(78) پربركت و زوال‏ناپذير است نام پروردگار صاحب جلال وبزرگوار تو! (78)

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ(1) هنگامى كه واقعه عظيم (قيامت) واقع شود، (1) لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ(2) هيچ كس نمى‏تواند آن را انكار كند! (2) خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ(3)(اين واقعه) گروهى را پايين مى‏آورد و گروهى را بالامى‏برد! (3) إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجّاً(4) در آن هنگام كه زمين بشدت به لرزه درمى‏آيد، (4) وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسّاً(5) و كوه‏ها در هم كوبيده مى‏شود، (5) فَكَانَتْ هَبَاء مُّنبَثّاً(6) و بصورت غبار پراكنده درمى‏آيد، (6) وَكُنتُمْ أَزْوَاجاً ثَلَاثَةً(7) و شما سه گروه خواهيد بود! (7) فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ(8)(نخست) سعادتمندان و خجستگان (هستند); چه سعادتمندان وخجستگانى! (8) وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ(9) گروه ديگر شقاوتمندان و شومانند، چه شقاوتمندان و شومانى! (9) وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ(10) و (سومين گروه) پيشگامان پيشگامند، (10) أُوْلَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ(11) آنها مقربانند! (11) 

 فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ(74) حال كه چنين است به نام پروردگار بزرگت تسبيح كن (و او راپاك و منزه بشمار)! (74)

فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ(75) سوگند به جايگاه ستارگان (و محل طلوع و غروب آنها)! (75) وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ(76)‏ و اين سوگندى است بسيار بزرگ، اگر بدانيد! (76) ‏ إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ(77) كه آن، قرآن كريمى است، (77) فِي كِتَابٍ مَّكْنُونٍ(78) كه در كتاب محفوظى جاى دارد، (78) لَّا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ(79) و جز پاكان نمى‏توانند به آن دست زنند ( دست يابند). (79) تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ(80) آن از سوى پروردگار عالميان نازل شده; (80) 

(95) فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ(96) پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح كن (و او را منزه بشمار)! (96)