نشانه ها بخش چهارم

سوره غافر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

13

هُوَ الَّذِي يُرِيكُمْ آيَاتِهِ وَيُنَزِّلُ لَكُم مِّنَ السَّمَاء رِزْقًا وَمَا يَتَذَكَّرُ إِلَّا مَن يُنِيبُ

اوست آن که آیات خویش را به شما نشان داد و برایتان از آسمان روزی، فرستاد تنها کسی پند می گیرد که روی به خدا آورد

61

اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِرًا إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ

خداست آن که شب را برایتان پدید آورد تا در آن بیارامید و روز را، روشنایی بخشید خدا فضل خویش به مردم ارزانی می دارد ولی بیشتر مردم سپاسگزار نیستند

64

اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ قَرَارًا وَالسَّمَاء بِنَاء وَصَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَرَزَقَكُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ فَتَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ

خداست که زمین را قرارگاه شما ساخت و آسمان را چون بنایی بیفراشت وشما، را صورت بخشید، و صورتهایتان را نیکو ساخت و از چیزهای پاکیزه و خوش روزیتان داد این است خدای یکتا پروردگار شما برتر و بزرگواراست خدا آن پروردگار جهانیان

67

هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ يُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ ثُمَّ لِتَكُونُوا شُيُوخًا وَمِنكُم مَّن يُتَوَفَّى مِن قَبْلُ وَلِتَبْلُغُوا أَجَلًا مُّسَمًّى وَلَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ

اوست آن خدایی که شما را از خاک ، سپس از نطفه ، سپس از لخته خونی، بیافریده است آنگاه شما را که کودکی بودید از رحم مادر آورد تا به سن جوانی برسید و پیر شوید بعضی از شما پیش از پیری بمیرید و بعضی به آن زمان معین می رسید و شاید به عقل دریابید

79

اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَنْعَامَ لِتَرْكَبُوا مِنْهَا وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ

خداست که چارپایان را برایتان آفرید تا بر بعضی سوار شوید و از گوشت بعضی بخورید

81

وَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَأَيَّ آيَاتِ اللَّهِ تُنكِرُونَ

آیات خویش را به شما می نمایاند پس کدام یک از آیات خدا را انکارمی کنید ?

82

أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ كَانُوا أَكْثَرَ مِنْهُمْ وَأَشَدَّ قُوَّةً وَآثَارًا فِي الْأَرْضِ فَمَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا كَانُوا يَكْسِبُونَ

آیا در زمین سیر نمی کنند تا بنگرند که عاقبت کسانی که پیش از آنها، می زیسته اند چگونه بوده است ? مردمی که نیرویشان بیشتر و آثارشان در روی زمین فراوان تر بود پس آن چیزها که به دست می آورند سودشان نبخشید

سوره فصلت

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

9

قُلْ أَئِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِالَّذِي خَلَقَ الْأَرْضَ فِي يَوْمَيْنِ وَتَجْعَلُونَ لَهُ أَندَادًا ذَلِكَ رَبُّ الْعَالَمِينَ

بگو: آیا به کسی که زمین را در دو روز آفریده است کافر می شوید و برای او همتایان قرار می دهید ? اوست پروردگار جهانیان

10

وَجَعَلَ فِيهَا رَوَاسِيَ مِن فَوْقِهَا وَبَارَكَ فِيهَا وَقَدَّرَ فِيهَا أَقْوَاتَهَا فِي أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ سَوَاء لِّلسَّائِلِينَ

بر روی زمین کوهها پدید آورد و آن را پر برکت ساخت و به مدت چهار روزرزق همه را معین کرد، یکسان برای همه سائلان

37

وَمِنْ آيَاتِهِ اللَّيْلُ وَالنَّهَارُ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ لَا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَلَا لِلْقَمَرِ وَاسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَهُنَّ إِن كُنتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ

و از نشانه های قدرت او شب و روز و آفتاب و ماه است به آفتاب و ماه سجده مکنید به خدای یکتا که آنها را آفریده است سجده کنید، اگر اورا می پرستید

39

. وَمِنْ آيَاتِهِ أَنَّكَ تَرَى الْأَرْضَ خَاشِعَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاء اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ إِنَّ الَّذِي أَحْيَاهَا لَمُحْيِي الْمَوْتَى إِنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

و از آیات قدرت او آنکه تو زمین را خشک می بینی چون آب بر آن بفرستیم، به جنبش آید و گیاه برویاند آن کس که آن را زنده می کند زنده کننده مردگان است ، که او بر هر چیزی تواناست

سوره شورا

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

11

فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ جَعَلَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَمِنَ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجًا يَذْرَؤُكُمْ فِيهِ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَهُوَ السَّمِيعُ البَصِيرُ

آفریدگار آسمانها و زمین است برای شما، هم از شما، همسرانی بیافرید، و نیز برای چارپایان جفتهایی پدید آورد با آفرینش همسران بر شمارتان می افزاید هیچ چیز همانند او نیست و اوست که شنوا و بیناست

29

وَمِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَثَّ فِيهِمَا مِن دَابَّةٍ وَهُوَ عَلَى جَمْعِهِمْ إِذَا يَشَاء قَدِيرٌ

و از نشانه های قدرت او آفرینش آسمانها و زمین و پراکندن جنبندگان درآن دوست و هر گاه بخواهد، بر گردآوردنشان تواناست

32

وَمِنْ آيَاتِهِ الْجَوَارِ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ

از نشانه های قدرت او کشتیهایی است چون کوه که در دریاها روانند

49

لِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يَخْلُقُ مَا يَشَاء يَهَبُ لِمَنْ يَشَاء إِنَاثًا وَيَهَبُ لِمَن يَشَاء الذُّكُورَ

از آن خداست فرمانروایی آسمانها و زمین هر چه بخواهد می آفریند به هر، که بخواهد دختر می بخشد و به هر که بخواهد پسر می بخشد

50

أَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْرَانًا وَإِنَاثًا وَيَجْعَلُ مَن يَشَاء عَقِيمًا إِنَّهُ عَلِيمٌ قَدِيرٌ

و یا هم پسر دهد و هم دختر و هر کس را بخواهد عقیم می گرداند، زیرااو دانا و تواناست

سوره زخرف

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

10

الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَجَعَلَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا لَّعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ

آن که زمین را بستر شما ساخت و برایتان راهها درآن پدید آورد، باشد که هدایت شوید

11

وَالَّذِي نَزَّلَ مِنَ السَّمَاء مَاء بِقَدَرٍ فَأَنشَرْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّيْتًا كَذَلِكَ تُخْرَجُونَ

و آن که از آسمان آب فرستاد، به اندازه و بدان سرزمین مرده را، زنده کردیم شما نیز اینچنین از گورها بیرون آورده شوید

12

وَالَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا وَجَعَلَ لَكُم مِّنَ الْفُلْكِ وَالْأَنْعَامِ مَا تَرْكَبُونَ

و آن که همه جفتها را بیافرید و برایتان از کشتیها و چارپایان مرکبهاساخت که سوار شوید

سوره دخان

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

33

وَآتَيْنَاهُم مِّنَ الْآيَاتِ مَا فِيهِ بَلَاء مُّبِينٌ

و آیاتی به آنها عطا کردیم که در آن امتحانی آشکار بود

38

وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ

ما این آسمانها و زمین و آنچه را میان آنهاست به بازیچه نیافریده ایم

سوره جاثیه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

3

إِنَّ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِّلْمُؤْمِنِينَ

هر آینه در آسمانها و زمین نشانه های عبرتی است برای مؤمنان

4

وَفِي خَلْقِكُمْ وَمَا يَبُثُّ مِن دَابَّةٍ آيَاتٌ لِّقَوْمٍ يُوقِنُونَ

و در آفرینش شما و پراکنده شدن جنبندگان عبرتهاست برای اهل یقین

5

وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا أَنزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاء مِن رِّزْقٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَتَصْرِيفِ الرِّيَاحِ آيَاتٌ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ

آمد و شد شب و روز و رزقی که خدا از آسمان می فرستد و زمین مرده را بدان، زنده می کند و نیز در وزش بادها عبرتهاست برای عاقلان

12

اللَّهُ الَّذِي سخَّرَ لَكُمُ الْبَحْرَ لِتَجْرِيَ الْفُلْكُ فِيهِ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ

خداست که دریا را رام شما کرد تا در آن به فرمان او کشتیها روان باشند، و طلب معیشت کنید، باشد که سپاسگزار باشید

13

وَسَخَّرَ لَكُم مَّا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا مِّنْهُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لَّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ

رام شما ساخت آنچه در آسمانهاست و آنچه در زمین است همه از آن اوست در این برای متفکران عبرتهاست

22

وَخَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَلِتُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ

و خدا آسمانها و زمین را به حق بیافرید تا هر کسی را برابر کاری که کرده است پاداش دهد و به آنها ستم نشود

سوره احقاف

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

3

مَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَأَجَلٍ مُّسَمًّى وَالَّذِينَ كَفَرُوا عَمَّا أُنذِرُوا مُعْرِضُونَ

ما آسمانها و زمین و آنچه را که در میان آن دوست جز به حق و در مدتی، معین نیافریده ایم و کافران از آنچه بیمشان می دهند اعراض می کنند

26

وَلَقَدْ مَكَّنَّاهُمْ فِيمَا إِن مَّكَّنَّاكُمْ فِيهِ وَجَعَلْنَا لَهُمْ سَمْعًا وَأَبْصَارًا وَأَفْئِدَةً فَمَا أَغْنَى عَنْهُمْ سَمْعُهُمْ وَلَا أَبْصَارُهُمْ وَلَا أَفْئِدَتُهُم مِّن شَيْءٍ إِذْ كَانُوا يَجْحَدُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُون

به آنها چنان مکانتی داده بودیم که به شما نداده ایم برایشان گوش و، چشم و دل قرار دادیم ولی گوش و چشم و دلشان به حالشان هیچ سود نکرد، زیرا آیات خدا را انکار می کردند تا آنچه به مسخره اش می گرفتند آنها رافرو گرفت

27

وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا مَا حَوْلَكُم مِّنَ الْقُرَى وَصَرَّفْنَا الْآيَاتِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ

ما همه قریه هایی را که اطراف شما بوده اند هلاک کرده ایم و آیات را گونه گون بیان کردیم ، باشد که بازگردند

سوره محمد

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ دَمَّرَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَلِلْكَافِرِينَ أَمْثَالُهَا (10) آيا در زمين سير نكردند تا ببينند عاقبت كسانى كه قبل از آنان بودند چگونه بود؟! خداوند آنها را هلاك كرد; و براى كافران امثال اين مجازاتها خواهد بود! (10)

وَكَأَيِّن مِّن قَرْيَةٍ هِيَ أَشَدُّ قُوَّةً مِّن قَرْيَتِكَ الَّتِي أَخْرَجَتْكَ أَهْلَكْنَاهُمْ فَلَا نَاصِرَ لَهُمْ (13)« و چه بسيار شهرهايى كه از شهرى كه تو را بيرون كرد نيرومندتر بودند; ما همه آنها را نابود كرديم و هيچ ياورى نداشتند! (13)

فَهَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَن تَأْتِيَهُم بَغْتَةً فَقَدْجَاء أَشْرَاطُهَا فَأَنَّى لَهُمْ إِذَا جَاءتْهُمْ ذِكْرَاهُمْ (18) آيا آنها ( كافران) جز اين انتظارى دارند كه قيامت ناگهان فرا رسد (آنگاه ايمان آورند)، در حالى كه هم‏اكنون نشانه‏هاى آن آمده است; اما هنگامى كه بيايد، تذكر (وايمان) آنها سودى نخواهد داشت! (18)

إِنَّمَا الحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَإِن تُؤْمِنُواوَتَتَّقُوا يُؤْتِكُمْ أُجُورَكُمْ وَلَا يَسْأَلْكُمْ أَمْوَالَكُمْ(36) زندگى دنيا تنها بازى و سرگرمى است; و اگر ايمان آوريد و تقوا پيشه كنيد،پاداشهاى شما را مى‏دهد و اموال شما را نمى‏طلبد، (36)

سوره فتح

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

هُوَ الَّذِي أَنزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لِيَزْدَادُوا إِيمَاناً مَّعَ إِيمَانِهِمْ وَلِلَّهِ جُنُودُالسَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيماً حَكِيماً (4) او كسى است كه آرامش را در دلهاى مؤمنان نازل كرد تا ايمانى بر ايمانشان بيفزايند; لشكريان آسمانها و زمين از آن خداست، و خداوند دانا و حكيم است. (4)

إِذْ جَعَل َالَّذِينَ كَفَرُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَالْجَاهِلِيَّةِ فَأَنزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَأَلْزَمَهُمْ كَلِمَةَ التَّقْوَى وَكَانُوا أَحَقَّبِهَا وَأَهْلَهَا وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيماً(26)(به خاطر بياوريد) هنگامى را كه كافران در دلهاى خود خشم و نخوت جاهليت داشتند; و (در مقابل،) خداوند آرامش و سكينه خود را بر فرستاده خويش و مؤمنان نازل فرمود وآنها را به حقيقت تقوا ملزم ساخت، و آنان از هر كس شايسته ‏تر و اهل آن بودند; وخداوند به همه چيز دانا است. (26) 

سوره حجرات

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن ذَكَرٍ وَأُنثَى َ وَ جَعَلْنَاكُمْ شُعُوباً وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ (13) اى مردم! ما شما را از يك مرد و زن آفريديم و شما را تيره‏ها و قبيله‏ها قرارداديم تا يكديگر را بشناسيد; (اينها ملاك امتياز نيست،) گرامى‏ترين شما نزد خداوندبا تقواترين شماست; خداوند دانا و آگاه است! (13) 

سوره ق

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

أَفَلَمْ يَنظُرُوا إِلَى السَّمَاء فَوْقَهُمْ كَيْفَ بَنَيْنَاهَا وَزَيَّنَّاهَا وَمَا لَهَا مِن فُرُوجٍ(6) آيا آنان به آسمان بالاى سرشان نگاه نكردند كه چگونه ما آن را بنا كرده‏ايم، وچگونه آن را (بوسيله ستارگان) زينت بخشيده‏ايم و هيچ شكاف و شكستى در آن نيست؟! (6) وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ(7) و زمين را گسترش داديم و در آن كوه‏هائى عظيم و استوار افكنديم و از هر نوع گياه بهجت‏انگيز در آن رويانديم، (7) تَبْصِرَةً وَذِكْرَى لِكُلِّ عَبْدٍ مُّنِيبٍ(8) تا وسيله بينايى و يادآورى براى هر بنده توبه كارى باشد! (8) وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُّبَارَكاً فَأَنبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِيدِ(9) و از آسمان، آبى پربركت نازل كرديم، و بوسيله آن باغها و دانه‏هايى را كه درومى‏كند رويانديم، (9) وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَّهَا طَلْعٌ نَّضِيدٌ(10) و نخلهاى بلندقامت كه ميوه‏هاى متراكم دارند; (10) رِزْقاً لِّلْعِبَادِ وَأَحْيَيْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّيْتاً كَذَلِكَ الْخُرُوجُ(11) همه اينها براى روزى‏بخشيدن به بندگان است و بوسيله باران سرزمين مرده را زنده كرديم; (آرى) زنده‏شدن مردگان نيز همين گونه است! (11)

وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُم بَطْشاً فَنَقَّبُوا فِي الْبِلَادِ هَلْ مِن مَّحِيصٍ(36) چه بسيار اقوامى را كه پيش از آنها هلاك كرديم، اقوامى كه از آنان قويتر بودند وشهرها (و كشورها) را گشودند; آيا راه فرارى (از عذاب الهى) وجود دارد! (36)

سوره ذاریات

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَالذَّارِيَاتِ ذَرْواً (1) سوگند به بادهايى كه (ابرها را) به حركت درمى‏آورند، (1) فَالْحَامِلَاتِ وِقْراً (2) سوگند به آن ابرها كه بار سنگينى (از باران را) با خود حمل مى‏كنند، (2) فَالْجَارِيَاتِ يُسْراً (3) و سوگند به كشتيهايى كه به آسانى به حركت درمى‏آيند، (3)

وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ (20) و در زمين آياتى براى جويندگان يقين است، (20) وَفِي أَنفُسِكُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (21) و در وجود خود شما (نيز آياتى است); آيا نمى‏بينيد؟! (21)

وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (37) و در آن (شهرهاى بلا ديده) نشانه‏اى روشن براى كسانى كه از عذاب دردناك مى‏ترسندبه جاى گذارديم. (37) وَفِي مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (38) و در (زندگى) موسى نيز (نشانه و درس عبرتى بود) هنگامى كه او را با دليلى آشكاربه سوى فرعون فرستاديم; (38)

وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ (41) و (همچنين) در سرگذشت «عاد» (آيتى است) در آن هنگام كه تندبادى بى‏باران بر آنهافرستاديم، (41)

وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّى حِينٍ (43) و نيز در سرگذشت قوم «ثمود» عبرتى است در آن هنگام كه به آنان گفته شد: «مدتى كوتاه بهره‏مند باشيد (و سپس منتظر عذاب)!» (43) 

وَالسَّمَاء بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ(47) و ما آسمان را با قدرت بنا كرديم، و همواره آن را وسعت مى‏بخشيم! (47) وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ(48) و زمين را گسترديم، و چه خوب گستراننده‏اى هستيم! (48) وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ(49) و از هر چيز دو جفت آفريديم، شايد متذكر شويد! (49)

سوره طوره

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ بَل لَّا يُؤْمِنُونَ(33) يا مى‏گويند: «قرآن را به خدا افترا بسته‏»، ولى آنان ايمان ندارند. (33) فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِّثْلِهِ إِن كَانُوا صَادِقِينَ(34) اگر راست مى‏گويند سخنى همانند آن بياورند! (34) أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ(35) يا آنها بى هيچ آفريده شده‏اند، يا خود خالق خويشند؟! (35) أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بَل لَّا يُوقِنُونَ(36) آيا آنها آسمانها و زمين را آفريده‏اند؟! بلكه آنها جوياى يقين نيستند! (36) أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ(37) آيا خزاين پروردگارت نزد آنهاست؟! يا بر همه چيز عالم سيطره دارند؟! (37) أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ(38) آيا نردبانى دارند (كه به آسمان بالا مى‏روند) و بوسيله آن اسرار وحى را مى‏شنوند؟! كسى كه از آنها اين ادعا را دارد دليل روشنى بياورد! (38)

سوره نجم

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

 لَقَدْ رَأَى مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَى (18) او پاره‏اى از آيات و نشانه‏هاى بزرگ پروردگارش را ديد! (18) 

وَأَنَّهُ أَهْلَكَ عَاداً الْأُولَى(50)(و آيا به انسان نرسيده است كه در كتب انبياى پيشين آمده) كه خداوند قوم «عاد نخستين را هلاك كرد؟! (50) وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَى(51) و همچنين قوم «ثمود» را، و كسى از آنان را باقى نگذارد! (51) وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَى(52) و نيز قوم نوح را پيش از آنها، چرا كه آنان از همه ظالم ترو طغيانگرتر بودند! (52) وَالْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَى(53) و نيز شهرهاى زير و رو شده (قوم لوط) را فرو كوبيد، (53) فَغَشَّاهَا مَا غَشَّى(54) سپس آنها را با عذاب سنگين پوشانيد! (54)

سوره قمر

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا وَقَالُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ(9) پيش از آنها قوم نوح تكذيب كردند، (آرى) بنده ما (نوح) راتكذيب كرده و گفتند: «او ديوانه است!» و (با انواع آزارها از ادامه رسالتش) بازداشته شد. (9) فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ(10) او به درگاه پروردگار عرضه داشت:«من مغلوب (اين قوم طغيانگر) شده‏ام، انتقام مرا از آنها بگير!» (10) فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاء بِمَاء مُّنْهَمِرٍ(11) در اين هنگام درهاى آسمان را با آبى فراوان و پى‏درپى گشوديم; (11) وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُوناً فَالْتَقَى الْمَاء عَلَى أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ(12) و زمين را شكافتيم و چشمه‏هاى زيادى بيرون فرستاديم; و ايندو آب به اندازه مقدر با هم درآميختند (و درياى وحشتناكى شد)! (12) وَحَمَلْنَاهُ عَلَى ذَاتِ أَلْوَاحٍ وَدُسُرٍ(13) و او را بر مركبى از الواح و ميخهايى ساخته شده سواركرديم; (13) تَجْرِي بِأَعْيُنِنَا جَزَاء لِّمَن كَانَ كُفِرَ(14) مركبى كه زير نظر ما حركت مى‏كرد! اين كيفرى بود براى كسانى كه (به او) كافر شده بودند! (14) وَلَقَد تَّرَكْنَاهَا آيَةً فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(15) ما اين ماجرا را بعنوان نشانه‏اى در ميان امتها باقى گذارديم; آيا كسى هست كه پند گيرد؟! (15)

كَذَّبَتْ عَادٌ فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ(18) قوم عاد (نيز پيامبر خود را) تكذيب كردند; پس (ببينيد) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (18) إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحاً صَرْصَراً فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ(19) ما تندباد وحشتناك و سردى را در يك روز شوم مستمر بر آنان فرستاديم... (19) تَنزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنقَعِرٍ(20) كه مردم را همچون تنه‏هاى نخل ريشه‏كن شده از جا برمى‏كند! (20)

وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(22) ما قرآن را براى تذكر آسان ساختيم; آيا كسى هست كه متذكرشود! (22) كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ(23) طايفه ثمود (نيز) انذارهاى الهى را تكذيب كردند، (23) فَقَالُوا أَبَشَراً مِّنَّا وَاحِداً نَّتَّبِعُهُ إِنَّا إِذاً لَّفِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ(24) و گفتند: «آيا ما از بشرى از جنس خود پيروى كنيم؟! اگرچنين كنيم در گمراهى و جنون خواهيم بود! (24) أَأُلْقِيَ الذِّكْرُ عَلَيْهِ مِن بَيْنِنَا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٌ(25) آيا از ميان ما تنها بر او وحى نازل شده؟! نه، او آدم بسيار دروغگوى هوسبازى است! (25) سَيَعْلَمُونَ غَداً مَّنِ الْكَذَّابُ الْأَشِرُ(26) ولى فردا مى‏فهمند چه كسى دروغگوى هوسباز است! (26) إِنَّا مُرْسِلُو النَّاقَةِ فِتْنَةً لَّهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْ(27)‏ ما «ناقه‏» را براى آزمايش آنها مى‏فرستيم; در انتظارپايان كار آنان باش و صبر كن! (27) وَنَبِّئْهُمْ أَنَّ الْمَاء قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ كُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ(28) و به آنها خبر ده كه آب (قريه) بايد در ميانشان تقسيم شود، (يك روز سهم ناقه، و يك روز براى آنها) و هر يك در نوبت خود بايد حاضر شوند! (28) فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَى فَعَقَرَ(29) آنها يكى از ياران خود را صدا زدند، او به سراغ اين كارآمد و (ناقه را)پى كرد! (29) فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ(30) پس (بنگريد) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (30) إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَكَانُوا كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ(31) ما فقط يك صيحه ( صاعقه عظيم) بر آنها فرستاديم و بدنبالآن همگى بصورت گياه خشكى درآمدند كه صاحب چهارپايان (در آغل) جمع‏آورى مى‏كند! (31)

كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ(33) قوم لوط انذارها(ى پى‏درپى پيامبرشان) را تكذيب كردند (33) إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ حَاصِباً إِلَّا آلَ لُوطٍ نَّجَّيْنَاهُم بِسَحَرٍ(34) ما بر آنها تندبادى كه ريگها را به حركت درمى‏آوردفرستاديم (و همه را هلاك كرديم)، جز خاندان لوط را كه سحرگاهان نجاتشان داديم! (34) نِعْمَةً مِّنْ عِندِنَا كَذَلِكَ نَجْزِي مَن شَكَرَ(35) اين نعمتى بود از ناحيه ما; اين گونه هر كسى را كه شكر كندپاداش مى‏دهيم! (35) وَلَقَدْ أَنذَرَهُم بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ(36) او آنها را از مجازات ما بيم داد، ولى آنها اصرار برمجادله و القاى شك داشتند! (36) وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَن ضَيْفِهِ فَطَمَسْنَا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ(37) آنها از لوط خواستند ميهمانانش را در اختيارشان بگذارد; ولى ما چشمانشان را نابينا و محو كرديم (و گفتيم:) بچشيد عذاب و انذارهاى مرا! (37) وَلَقَدْ صَبَّحَهُم بُكْرَةً عَذَابٌ مُّسْتَقِرٌّ(38) سرانجام صبحگاهان و در اول روز عذابى پايدار و ثابت به سراغشان آمد! (38) فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ(39)(و گفتيم:) پس بچشيد عذاب و انذارهاى مرا! (39) وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(40) ما قرآن را براى يادآورى آسان ساختيم; آيا كسى هست كه متذكر شود؟! (40) وَلَقَدْ جَاء آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ(41) و (همچنين) انذارها و هشدارها (يكى پس از ديگرى) به سراغ آل فرعون آمد، (41) كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذْنَاهُمْ أَخْذَ عَزِيزٍ مُّقْتَدِرٍ(42) اما آنها همه آيات ما را تكذيب كردند، و ما آنها را گرفتيم و مجازات كرديم، گرفتن شخصى قدرتمند و توانا! (42)

إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ(49)‏ البته ما هر چيز را به اندازه آفريديم! (49)

وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْيَاعَكُمْ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(51) ما كسانى را كه در گذشته شبيه شما بودند هلاك كرديم; آياكسى هست كه پند گيرد؟! (51)

سوره الرحمن

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

خَلَقَ الْإِنسَانَ (3) انسان را آفريد، (3) عَلَّمَهُ الْبَيَانَ (4) و به او «بيان‏» را آموخت. (4) الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ (5) خورشيد و ماه با حساب منظمى مى‏گردند، (5)

وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدَانِ (6) و گياه و درخت براى او سجده مى‏كنند! (6) وَالسَّمَاء رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ (7) و آسمان را برافراشت، و ميزان و قانون (در آن) گذاشت، (7) أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ (8) تا در ميزان طغيان نكنيد (و از مسير عدالت منحرف نشويد)، (8) وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ (9) و وزن را بر اساس عدل برپا داريد و ميزان را كم نگذاريد! (9)

وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ (10) زمين را براى خلايق آفريد، (10) فِيهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ (11) كه در آن ميوه‏ها و نخلهاى پرشكوفه است، (11) وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّيْحَانُ (12) و دانه‏هايى كه همراه با ساقه و برگى است كه بصورت كاه درمى‏آيد، و گياهان خوشبو! (12)

خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ (14) انسان را از گل خشكيده‏اى همچون سفال آفريد، (14)

مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ (19) دو درياى مختلف (شور و شيرين، گرم و سرد) را در كنار هم قرار داد، در حالى كه با هم تماس دارند; (19) بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا يَبْغِيَانِ (20) در ميان آن دو برزخى است كه يكى بر ديگرى غلبه نمى‏كند (وبه هم نمى‏آميزند)! (20)

يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ (22) از آن دو، لؤلؤ و مرجان خارج مى‏شود. (22)

وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ (24) و براى اوست كشتيهاى ساخته شده كه در دريا به حركت درمى‏آيند و همچون كوهى هستند! (24)

كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ (26) همه كسانى كه روى آن ( زمين) هستند فانى مى‏شوند، (26)

يَسْأَلُهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ(29) تمام كسانى كه در آسمانها و زمين هستند از او تقاضامى‏كنند، و او هر روز در شان و كارى است! (29)

يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَن تَنفُذُوا مِن ْأَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانفُذُوا لَا تَنفُذُونَ إِلَّابِسُلْطَانٍ (33) اى گروه جن و انس! اگر مى‏توانيد از مرزهاى آسمانها و زمين بگذريد، پس بگذريد، ولى هرگز نمى‏توانيد، مگر با نيرويى (فوق العاده)! (33)

سوره واقعه

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

آيا از نطفه‏اى كه در رحم مى‏ريزيد آگاهيد؟! (58) أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ(59) آيا شما آن را (در دوران جنينى) آفرينش (پى در پى) مى‏دهيديا ما آفريدگاريم؟! (59) قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ(60) ما در ميان شما مرگ را مقدر ساختيم; و هرگز كسى بر ما پيشى نمى‏گيرد! (60) عَلَى أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ(61) تا گروهى را به جاى گروه ديگرى بياوريم و شما را در جهانى كه نمى‏دانيد آفرينش تازه‏اى بخشيم! (61) وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَى فَلَوْلَا تَذكَّرُونَ(62) شما عالم نخستين را دانستيد; چگونه متذكر نمى‏شويد (كه جهانى بعد از آن است)؟! (62) أَفَرَأَيْتُم مَّا تَحْرُثُونَ(63) آيا هيچ درباره آنچه كشت مى‏كنيد انديشيده‏ايد؟! (63) أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ(64) آيا شما آن را مى‏رويانيد يا ما مى‏رويانيم؟! (64) لَوْ نَشَاء لَجَعَلْنَاهُ حُطَاماً فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ(65) هرگاه بخواهيم آن را مبدل به كاه در هم كوبيده مى‏كنيم كه تعجب كنيد! (65) إِنَّا لَمُغْرَمُونَ(66)(بگونه‏اى كه بگوييد:) براستى ما زيان كرده‏ايم، (66) بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ(67) بلكه ما بكلى محروميم! (67) أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاء الَّذِي تَشْرَبُونَ(68) آيا به آبى كه مى‏نوشيد انديشيده‏ايد؟! (68) أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ(69) آيا شما آن را از ابر نازل كرده‏ايد يا ما نازل مى‏كنيم؟! (69) لَوْ نَشَاء جَعَلْنَاهُ أُجَاجاً فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ(70) هرگاه بخواهيم، اين آب گوارا را تلخ و شور قرار مى‏دهيم; پس چرا شكر نمى‏كنيد؟! (70) أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ(71) آيا درباره آتشى كه مى‏افروزيد فكر كرده‏ايد؟! (71) أَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنشِؤُونَ(72) آيا شما درخت آن را آفريده‏ايد يا ما آفريده‏ايم؟! (72) نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعاً لِّلْمُقْوِينَ(73) ما آن را وسيله يادآورى (براى همگان)و وسيله زندگى براى مسافران قرار داده‏ايم! (73) فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ(74) حال كه چنين است به نام پروردگار بزرگت تسبيح كن (و او راپاك و منزه بشمار)! (74)

وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ(82) و به جاى شكر روزيهايى كه به شما داده شده آن را تكذيب مى‏كنيد؟! (82) فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ(83) پس چرا هنگامى كه جان به گلوگاه مى‏رسد (توانايى بازگرداندن آن را نداريد)؟! (83) وَأَنتُمْ حِينَئِذٍ تَنظُرُونَ(84) و شما در اين حال نظاره مى‏كنيد (و كارى از دستتان ساخته نيست); (84) وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنكُمْ وَلَكِن لَّا تُبْصِرُونَ(85) و ما از شما به او نزديكتريم ولى نمى‏بينيد! (85) فَلَوْلَا إِن كُنتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ(86) اگر هرگز در برابر اعمالتان جزا داده نمى‏شويد، (86) تَرْجِعُونَهَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ(87) پس آن (روح) را بازگردانيد اگر راست مى‏گوييد! (87)

سوره حدید

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِينَةٌوَتَفَاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَتَكَاثُرٌ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِكَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرّاً ثُمَّ يَكُونُ حُطَاماً وَفِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ شَدِيدٌوَمَغْفِرَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٌ وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَاإِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ (20) بدانيد زندگى دنيا تنها بازى و سرگرمى و تجمل پرستى وفخرفروشى در ميان شما و افزون طلبى در اموال و فرزندان است، همانند بارانى كه محصولش كشاورزان را در شگفتى فرو مى‏برد، سپس خشك مى‏شود بگونه‏اى كه آن را زردرنگ مى‏بينى; سپس تبديل به كاه مى‏شود! و در آخرت، عذاب شديد است يا مغفرت و رضاى الهى; و (به هر حال) زندگى دنيا چيزى جز متاع فريب نيست! (20)

نشانه ها سوره حشر

 بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِن دِيَارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ مَا ظَنَنتُمْ أَن يَخْرُجُوا وَظَنُّوا أَنَّهُم مَّانِعَتُهُمْ حُصُونُهُم مِّنَ اللَّهِ فَأَتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَيْثُ لَمْ يَحْتَسِبُوا وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُم بِأَيْدِيهِمْ وَأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ فَاعْتَبِرُوا يَا أُولِي الْأَبْصَارِ (2) او كسى است كه كافران اهل كتاب را در نخستين برخورد (با مسلمانان) از خانه‏هايشان بيرون راند! گمان نمى‏كرديد آنان خارج شوند، و خودشان نيز گمان مى‏كردند كه دژهاى محكمشان آنها را از عذاب الهى مانع مى‏شود; اما خداوند از آنجا كه گمان نمى‏كردند به سراغشان آمد و در دلهايشان ترس و وحشت افكند، بگونه‏اى كه خانه‏هاى خود را با دست خويش و با دست مؤمنان ويران مى‏كردند; پس عبرت بگيريد اى صاحبان چشم! (2)

ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَمَن يُشَاقِّ اللَّهَ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (4) اين به خاطر آن است كه آنها با خدا و رسولش دشمنى كردند; و هر كس با خدا دشمنى كند (بايد بداند) كه خدا مجازات شديدى دارد! (4)

سوره ممتحنه

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده مهربان

قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْرَاهِيمَ وَالَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَءاؤا مِنكُمْ وَمِمَّاتَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ كَفَرْنَا بِكُمْ وَبَدَا بَيْنَنَاوَبَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةُ وَالْبَغْضَاء أَبَداً حَتَّى تُؤْمِنُوابِاللَّهِ وَحْدَهُ إِلَّا قَوْلَ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيه ِلَأَسْتَغْفِرَنَّ لَكَ وَمَا أَمْلِكُ لَكَ مِنَ اللَّهِ مِن شَيْءٍرَّبَّنَا عَلَيْكَ تَوَكَّلْنَا وَإِلَيْكَ أَنَبْنَا وَإِلَيْك َالْمَصِيرُ (4) براى شما سرمشق خوبى در زندگى ابراهيم و كسانى كه با اوبودند وجود داشت، در آن هنگامى كه به قوم (مشرك) خود گفتند: «ما از شما و آنچه غيراز خدا مى‏پرستيد بيزاريم; ما نسبت به شما كافريم; و ميان ما و شما عداوت و دشمنى هميشگى آشكار شده است; تا آن زمان كه به خداى يگانه ايمان بياوريد! -جز آن سخن ابراهيم كه به پدرش ( عمويش آزر) گفت (و وعده داد) كه براى تو آمرزش طلب مى‏كنم، ودر عين حال در برابر خداوند براى تو مالك چيزى نيستم (و اختيارى ندارم)!- پروردگارا! ما بر تو توكل كرديم و به سوى تو بازگشتيم، و همه فرجامها بسوى تو است! (4) رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا وَاغْفِرْ لَنَا رَبَّنَا إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (5)‏ پروردگارا! ما را مايه گمراهى كافران قرار مده، و ما راببخش، اى پروردگار ما كه تو عزيز و حكيمى!» (5) لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِيهِمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَن كَانَ يَرْجُواللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَمَن يَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَالْغَنِيُّ الْحَمِيدُ (6)(آرى) براى شما در زندگى آنها اسوه حسنه (و سرمشق نيكويى) بود، براى كسانى كه اميد به خدا و روز قيامت دارند; و هر كس سرپيچى كند به خويشتن ضرر زده است، زيرا خداوند بى‏نياز و شايسته ستايش است! (6)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: